Liefde, Essentie en verlichting toelaten: op de diepste plekken in ons hart, waar we zo sterk geïdentificeerd lijken met onze pijn, eenzaamheid en verleden. Het lijkt wel een “Mission impossible”….!!! Hoe ‘doe’ je dat? Dit stukje uit een “Meeting met Angelo” gaat daarover.

Angelo: Het gaat bijvoorbeeld zo: “Dit is wel de laatste plek waar ik me wil openen naar liefde…. Maar ik doe het toch! Want ik weet dat het wijs is. Ik wil niet alleen Essentie “hier” zien (in mezelf), ik wil ook Essentie “daar” zien (in jou). Oh, ik zie dat je mij invoelt… Ik voel dat je me invoelt. Ik vind het afschuwelijk; Ik wil er eigenlijk niks mee te maken hebben, maar ik zie het en ik ga er niet bij weg. Het is de waarheid. Ik zie dat je me invoelt, ik wil het niet toelaten, maar ik laat jouw Essentie toch maar gewoon toe. Want het is de waarheid….”

En daarmee komen we bij de derde dimensie van Essentie: het levende persoonlijke contact. Niet alleen Essentie zien “hier”: observer zijn van je eigen Essentie. Niet alleen Essentie zien “daar”: observer zijn van Essentie om je heen. “Oh, wat mooi al die Liefde om me heen. Okay, ik ga nu weer naar huis…” (allen lachen…). Maar nu ook de derde dimensie toelaten. De dimensie van de verbinding, de persoonlijke ontmoeting, de connectie. En daarin ontstaat dan wat Buber, een Joods-Duits filosoof, ooit heel mooi genoemd heeft: de “Ik-Gij-relatie”. De ontmoeting binnen je persoonlijke relaties, binnen het levende authentieke contact met elkaar, van God tot God: Ik God, Jij God. De diepe flow, het contact, de flow van… Deelnemer: geven en ontvangen.

Angelo: Ja, de flow van geven en ontvangen! En daarbinnen… ja, die ego-structuren, die smelten gewoon, ze smelten gewoon weg…. En een tijdje lijken ze steeds weer terug te komen, steeds opnieuw. Maar wat je gaat merken is dat de heftigheid ervan begint op te lossen naarmate je meer en meer gebruik maakt van het levende, authentieke en waarachtige contact met jezelf en met elkaar. De heftigheid lost op naarmate je meer en meer leert om je essentiële capaciteiten bewust te benutten op het moment dat die dingen opkomen. En je ziet ook dat naarmate je dat weer vergeet, de heftigheid weer lijkt toe te nemen. Vergeet alle waarheid, Essentie en contact en opeens lijkt je depressie “zo’n enorme depressie”…. Herinner de waarheid en laat authentiek contact toe met Essentie in en om je heen en het lijkt eigenlijk maar “een heel klein depressietje”… Herinner je waarheid en contact niet, en het lijkt alsof dat denkbeeldige zelfgecreëerde ego van jou een “verschrikkelijke ego” wordt, het meest monsterlijke afwijzende, zelfveroordelende ding wat je ooit hebt gezien! Herinner waarheid en contact weer, en het is eigenlijk maar een heel klein onbenullig egootje. Het gaat om een fundamentele shift van je perspectief. Zoiets als: “Oh, oh, oh, klein schattig egootje, wat vind je MIJ toch slecht he? Ja, ja, ja, wat vindt je MIJ toch slecht. Wat lijkt er toch veel mis met het Leven…poh, poh, poh, poh!” (allemaal lachen…)

Dus de mate waarin JIJ waarheid en Essentie kunt herinneren in jezelf, in je vrienden en in het contact met elkaar, is bepalend voor hoe moeiteloos je hier doorheen gaat. En ideaal gezien, er komt een dag waarop je zo enorm sterk gevestigd bent in je eigen Essentie, in het voelen en zien van de Essentie van de ander, en in de Essentie van het contact, dat je je ego doorziet als slechts een klein grappig denkbeeldig dingetje, wat gewoon af en toe opkomt, wat jouw gevoelens, emoties en verlangens probeert te claimen, ze verdacht probeert te maken en daar verwarring omheen creëert, terwijl de waarheid je glashelder laat zien dat het ego slechts een illusie is die verschijnt in jouw grootsheid: want JIJ bent zo oneindig veel meer, de realiteit van het Leven is zo oneindig veel meer….

Terug naar Visie en werkwijze